Mut muştaymış çarpan yüze
'' Çok da kaptırmamak gerek. '' dedi annem
Akşam üstleri kahve içerken
Ve ben hep kafamda felaket senaryoları bezdirdim
Sigaraysa acıydı genelde, çok kurumuş
Kuruyan sadece tütün değil,
Senin kalbin de tütün değildi, saramadım
Her gelişimde geri gitmeni
Her kaçışında gelmeme bağladım
İlmeklerle örüyorum artık canımın çakıl taşlarını
Gitmeklerle bitiremiyorum yolları
Senden nefret ediyorum
Senden nefret etmekten daha da çok nefret ediyorum
Böylece bir bölüğü bütünlüyorum
Kusura bakma anne, dokuz ayda doğamıyorum
Ama on ayda ölebiliyorum
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder